We kunnen CO2 uit de lucht halen … maar wat doen we er dan mee?

Hoe haal je CO2 uit de lucht?

Je kan vanalles uit de lucht filteren, dus waarom geen broeikasgas zoals CO2? Met dat idee werd de DAC-technologie (Direct Air Capture) geboren. Te vergelijken met een enorme stofzuiger. Het is een combinatie van een ventilator die grote stromen lucht aanvoert en een filter — met een vaste stof of vloeistof in — die de CO2 absorbeert. Is de filter verzadigd? Dan wordt hij verhit en komt de CO2 er weer uit. Die wordt dan opgevangen en opgeslagen.

Wat doen we met die CO2?

Om naar een koolstofneutrale wereld te gaan, kunnen we de opgevangen CO2 ondergronds opslaan — we spreken dan van ​‘CCS’: Carbon Capture & Storage — maar we kunnen ook een stapje verder gaan, naar ​‘CCU’: Carbon Capture & Utilization. In plaats van de CO2 op te slaan, wordt het omgevormd tot molecules die opnieuw ingezet kunnen worden.

Van CO2 naar grondstoffen?

Vandaag wordt er volop onderzoek gedaan naar het hergebruik van CO2. Het broeikasgas kan bijvoorbeeld omgezet worden naar methanol, dat — ter vervanging van vervuilende diesel — als brandstof voor de scheepvaart kan dienen. CO2 kan ook worden gebruikt om schuimmatrassen te maken, of als bindmiddel bij de productie van tegels, gevelstenen en dakpannen.

Ook in België?

Ook bij ons wordt er al aandachtig naar de CO2 in de lucht gekeken. In 2019 bracht Port of Antwerp bijvoorbeeld enkele grote chemie- en energiebedrijven bij elkaar onder de noemer ​‘Antwerp@C’. De Antwerpse haven kent, als grootste chemische cluster van Europa, de uitdagingen immers als geen ander: van de 120 miljoen ton CO2 die België jaarlijks uitstoot is 18 miljoen afkomstig uit de haven en 14 miljoen van de zware industrie daar. Tegen 2030 wil Antwerp@C de helft daarvan afvangen en opslaan, in de hoop die CO2 later ook te hergebruiken als grondstof.

Maar alleen kan België het niet. We hebben bijvoorbeeld niet de geschikte ondergrond om de CO2 in op te slaan. En dus wordt er door Port of Antwerp ook gewerkt aan een internationale samenwerking om CO2 via pijpleidingen te vervoeren naar Rotterdam of per schip naar Noorwegen. Daar kan het dan in lege gasvelden onder de zee worden gecapteerd.

De grootste uitdaging?

CO2 uit de lucht zuigen kost veel geld: van 100 tot 1000 euro per ton. Niet alleen de ventilator is duur, ook de energie om de filter te verhitten is dat. Toch wordt verwacht dat de prijs in de toekomst zal dalen door meer hergebruik, betere technologieën en meer aanbieders. Wat ook vaststaat is dat de emissierechten — de ​‘toestemming’ die een bedrijf koopt om een bepaalde hoeveelheid CO2 te mogen uitstoten — steeds schaarser en duurder zullen worden, waardoor CO2-opvang straks misschien wel automatisch de meest budgetvriendelijke oplossing wordt.

Deze blog kwam tot stand in samenwerking met Port of Antwerp. Deze blog kadert binnen de duurzame ontwikkelingsdoelstelling: Klimaatactie (SDG13). Als SDG Voice 2021 laat Technopolis jullie graag kennismaken met de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s). Meer info op: https://​www​.sdgs​.be/nl/