Waarom spoelen er zoveel voeten aan op de Canadese stranden?

De kans om tijdens een strandwandeling een voet te vinden is — gelukkig maar — ontzettend klein. Behalve als je langs de kustlijn van de Canadese provincie Brits-Columbia kuiert. Daar botsen ongelukkige wandelaars vaker dan hen lief is op een ​‘verloren ledemaat’. De eerste voet werd gevonden op 20 augustus 2007. Het ging om een eenzame rechtervoet in een blauw-witte sportschoen. De jaren erna volgden er meer. Omdat zo goed als alle aangespoelde voeten in een sportschoen zaten, worden ze ook wel de ​‘sneaker-voeten’ genoemd.

Mysterie

Dat er met regelmaat van de klok afgehakte voeten aanspoelden aan de Canadese kust deed de geruchtenmolen draaien. Mensen speculeerden over ​‘seriemoordenaars’, ​‘mensensmokkelaars’ en zelfs ​‘vijandige aliens’. Maar waarom spoelden er dan enkel voeten en geen volledige lichamen aan? Waarom doken ze telkens aan de Canadese westkust op? En van wie waren de voeten? Een echte verklaring kwam er niet … tot de wetenschap zich ermee moeide en het mysterie oploste.

Gezonken lichaam

Een eerste belangrijke aanwijzing: de gevonden voeten waren bedekt met lijkenwas. Dat wees erop dat de voet afkomstig was van een gezonken lichaam. Wanneer iemand verdrinkt, zal hij meestal recht naar de bodem zinken. In die omgeving wordt de ontbinding van het lichaam vertraagd door de kou en zorgt de hogere waterdruk ervoor dat de gassen in het lijk maar weinig uitzetten. Het gezonken lijk wordt door microbiële processen verteerd en het weefsel verandert langzaam in ​‘lijkenwas’ — een soort van zeepachtige substantie. Daardoor kan het jaren of zelfs eeuwen onder water blijven. Dat was dus ook met de voeten gebeurd.

Drijvende zolen

Maar waarom waren de voeten dan niet net als de gezonken lichamen onder water gebleven? Om dat te verklaren riepen wetenschappers de hulp in van varkenskadavers. Die lijken immers in biologisch opzicht op mensen. Ze dropten de kadavers in de zee aan de Canadese kust en ontdekten dat het zachte weefsel algauw door aasdieren werd opgegeten. En laat onze enkel nu juist uit heel wat zacht weefsel bestaan. Aasdieren zouden hem dus snel verorberen, waardoor de voet van het lichaam los komt en weer boven water belandt. Alle gevonden voeten zaten ook nog eens in een moderne sneaker — met zolen van luchtig synthetisch schuim — waardoor ze vlot bleven drijven richting kust.

Ideale locatie

Waarom die op drift geraakte sneaker-voeten dan telkens aan de kustlijn van Brits Colombia opdoken? Omdat de omstandigheden er ​‘perfect’ waren. Oceanografen toonden aan dat de zeestroming, de getijden en de windrichting er precies juist waren om de drijvende voeten te lokken. Zo komt de wind er meestal vanuit het westen, waardoor voorwerpen steeds naar het land worden geblazen, en gaat het water er relatief ver landinwaarts, waardoor het als een soort val fungeert.

Vermiste personen

De enige vraag die dan nog restte: van wie waren die aangespoelde voeten? Daarvoor werd het dna vergelijken met dat van vermiste personen. Op die manier konden al negen voeten geïdentificeerd worden. In sommige gevallen ging het duidelijk om een ongeluk en niet om een misdaad. Bij de mensen die zonder getuigen verdwenen, is dat echter niet te achterhalen. Het is immers zo goed als onmogelijk om alleen met een voet de doodsoorzaak te bepalen. Toch nog een mysterie dat dus onopgelost blijft.